پيشينه ي مدرسه ابتدايي روستاي ايمن آباد و كروكلا

مدرسه ابتدايي روستا از سال 1342 كار خود را به نام دبستان سپاه دانش امين آباد آغاز كرد. در اين گفتار كوتاه مي خواهيم در خصوص ايجاد و شكل گيري مدرسه ابتدايي يا به عبارتي دبستان روستاي مان ايمن آباد و كروكلا سخن بگوييم.

 در آنزمان يكي از مهمترين مراكز قرآن آموزي منطقه در روستاي ايمن آباد و كروكلا داير بود و مكان دقيق آن همين مكان يكشنبه بازار فعلي روستا و مدرسه ابتدايي امام محمد تقي(ع) ديروز بود كه آنزمان يك اتاقك گلي داشت با رودخانه اي به نام قوي رود كه از كنار آن عبور مي كرد.

آنگونه كه از قديمي ترين سند برجاي مانده برمي آيد، سيستم آموزشي روستا بيش از 220 سال قدمت دارد. در فروش نامه ي زير زمين اين ملاخانه را فردي به نام میر آقاجان حسینی( پدربزرگ میرآقا حسینی يعني پدر دوست محمد)  در سال 1206 هجري قمري برابر با ارديبهشت 1171 هجري شمسي به مردم روستا اهدا مي كند.

در سيزدهم مردادماه 1329 هجري شمسي، ملاخانه  توسط دوست محمد حسيني فرزند ميرآقاجان حسینی تجديد بنا مي شود و همچنان به عنوان  مكتبخانه (مِلّاخِنه) به كارش ادامه مي دهد.

پس از سال ها كه سيستم آموزشي تغييرات اساسي يافت و بحث سپاه دانش به ميان آمد مكتبخانه با تغيير ساختاري به مدرسه امروزي تبديل شد و سيستم آموزشي به كلي تغيير يافت.

بر اساس اصل ششم انقلاب سفيد ( انقلاب شاه و مردم) سپاه دانش كه نام یک نهاد آموزش‌ دهنده در دوره سلطنت محمدرضا شاه پهلوي و نخست وزیری اسداله علم بود در سال 1341 خورشیدی بنیاد شد و در سال 1342 کار خود را آغاز کرد.

در روستاي ايمن آباد و كروكلا نيز ملاخانه از اواخر شهريور سال 1342 تعطيل و به حسينيه مسجد جامع روستاي ايمن آباد( قسمت شمالي مزار شهدا) انتقال مي يابد،  البته نه به عنوان ملاخانه، بلكه به عنوان مدرسه و دبستان سپاه دانش روستا.

 نزديك به چهار ماه طول مي كشد تا ملاخانه روستا كه  يك اتاق بزرگ با مساحتي حدود 120 متر(سه و نيم در سي متر ) به  چهار كلاس  با مساحت حدود 25 متر تبديل مي شود و يك اتاق جداگانه به عنوان دفتر در كنار آن ساخته مي شود.

در اواسط بهمن ماه اولين دانش آموزان روستاي ايمن آباد و كروكلا كه حدود 50 نفر را شامل مي شوند و همه آنها پسران روستا بودند، از حسينيه روستا به مدرسه روستا مي آيند. مدرسه اي كه با تابلويي بر سر درش  دبستان سپاه دانش امين آباد  نقش بسته  بود.

بعضي از دانش آموزان آنزمان سيدحجت حسيني(مختار)، سيد عليرضا حسيني(اصغر)، حسين حسيني(حاج جعفر)، ياور اميني(حسين)، رضا اميني(حسن)، سيد قاسم حسين زاده(بغلاب)، سيد يوسف حسيني(كربلايي آقا)، سيد اسحاق حسيني (خليل)، سيد سلطان حسيني(رمضان) (مبصر كلاس)، رضا كريمي(علي)، جعفر كريمي، ناصر كريمي(شكراله)، سيد حيدر هاشمي(غلامحسين) و....

شكل گيري سپاه دانش:

در آن زمان در سطح کشور و در میانگین رده‌های سنی، ۸۵٪ ایرانیان در بی سوادی کامل زندگی می کردند تنها راه بیرون آمدن از نکبت بیسوادی بهره گرفتن از نیروی دانش‌ آموخته ایران بود که هم‌ میهنان خود را، از تاریکی بیرون آورند و به آنها خواندن و نوشتن بیاموزند.

 این سپاه، از دانش‌ آموختگان دوره ي کامل متوسطه تشکیل می‌شد كه بر پایه ي لایحه‌ای مصوبه بهمن‌ماه ۱۳۴۱ مجلس ایران، تأسیس شد.

آموزگاران سپاه دانش یک دوره ي چهار ماهه را در مرکزهای آموزشی ارتش می‌گذراندند و با درجه ي  گروهبانی برای خدمت در سپاه دانش به وزارت آموزش و پرورش گمارده می‌شدند. خدمت آنان در سپاه دانش، خدمت زیر پرچم آن‌ها به شمار می‌ آمد.

سپاهیان دانش توانستند تا سال 1357  بیست و هشت دوره از پسران و هجده دوره از دختران در این سپاه خدمت کنند که شماره آنها به بیش از یک صد هزار تن رسید.

بسیاری از این دختران و پسران  پس از پایان دوره سپاهی گری به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمدند و کار پر افتخار آموزگاری را ادامه دادند.

هزینه مدرسه‌های سپاه دانش یک سوم مدرسه‌های ردیف خود بود. همه خدمت‌های فرهنگی و اجتماعی را سپاهیان به رایگان انجام می‌دادند.

رژه دختران سپاهی دانش در برابر پارلمان سنا، سال  1342

سپاه دانش پیروزی شایانی به دست آورد تنها در روستاهای کشور در درازای پانزده سال، شمار دانش آموزان مدرسه‌های سپاه دانش ۶۹۲ درصد افزایش یافت همچنین در درازای پنج سال نخست، ۵۱۰۰۰۰ پسر و ۱۲۸۰۰۰ دختر و همچنین ۲۵۰۰۰۰ مرد سالمند و ۱۲۰۰۰ زن سالمند را خواندن و نوشتن آموختند.

 دختران و پسران ایران دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و آنهایی که دارای درجه دکترا چه در رشته‌های پزشکی و یا رشته‌های دیگر بودند و خدمت زیر پرچم را می بایستی انجام دهند، پس از یک دوره کارآموزی چهار ماهه بین این سه سپاه دانش، سپاه بهداشت و سپاه ترويج و آباداني تقسیم می‌شوند. این سرمایه‌های گرانبهای کشور در چهارچوب منشور انقلاب سفيد و امکانات آن، چهره روستا و روستاییان و ایران را تغییر می‌دهند.

چهار اصل از اصول انقلاب سفيد، یعنی اصل ششم سپاه دانش، اصل دوازدهم انقلاب اداري و آموزشي و اصل پانزدهم  آموزش رايگان و اجباری در هشت سال نخستین تحصیل و اصل شانزدهم تغذيه رايگان برای کودکان خردسال در مدرسه‌ها و تغذیه رایگان شیرخوارگان تا دو سالگی با مادران دست در دست هم، تمامي جنبه‌های آموزش و پرورش کشور را زیر نظر دارند.

 نشان و مدال سپاه دانش

دبستان سپاه دانش امين آباد

در دبستان سپاه دانش امين آباد كه دوره شش ساله ابتدايي در آن تدريس مي شد با مديريت فريدون پايدار كه اهل جويبار بود به عنوان اولين مدير مدرسه كه خود همه كاره مدرسه بود، يعني هم معلم و هم مدير مدرسه با لباس فرم ارتش در مدرسه به آموزش دانش آموزان مي پرداخت.

البته ناگفته نماند دانش آموزان در اولين دوره حضور در دبستان با سنين بال حتي 12 يا 13 ساله در كلاس حاضر بودند. كلاس ها در دو شيفت صبح و عصر برگزار مي شد صبح ها ساعت 8 تا 12 و بعد از ظهرها 2 تا 5.

تنبيه در دبستان، ساختار مكتبخانه را داشت و همچنان فلك كردن و با تركه خيس  بر كف دو دست دانش آموز زدن رايج بود. دانش آموزان ترس عجيبي از مدير و معلمدبستان يعني فريدون پايدار داشتند.

معلم مدرسه در بيرون از مدرسه نيز بر دانش آموزان مديريت مي كرد يعني هم نقش پدر را داشت هم معلم. فريدون پايدار موتور سيكلتي داشت كه با آن رفت و آمد مي كرد و اگر در بيرون از دبستان در خارج از زمان درس براي رفتن به شهر دانش آموزي را مي ديد او را  به شدت تذكر مي داد وحتي با سيلي بر صورتش او را مقيد مي كرد كه بايستي فردا با پدرش به مدرسه بيايد. كه سيد سلطان حسيني ايمني فرزند رمضان نمونه اي است از اين رخداد.

از ديگر معلمان دبستان سپاه دانش امين آباد مي توان يادي كرد از آقايان محمد نبي زاده سوادكوهي، زماني و تمدن نژاد  و همچنين حجت الاسلام حاج ملا رحمت سياحي كه خود معلم و ناظم مدرسه بود.

پس از اتمام دوره دبستان كه افراد با سن بالاتر، سه ساله آنرا طي كردند براي ادامه تحصيل و گذراندن دوره شش ساله دوم يعني دبيرستان بايد به بابل مي رفتند.

البته سال ششم دبستان در مدرسه روستا داير نبود و دانش آموزان به مدرسه روستاي اندي كلا مي رفتند.

افرادي مثل ياور اميني، سيد يوسف حسيني و سيد حسين حسيني دوره شش ساله ابتدايي را در مدت سه سال طي نمودند.

مدارس روستا پنجشنبه هر هفته از سوي بازرسان آموزش و پرورش وقت، مورد بازرسي قرار مي گرفت و حتي در كلاس از دانش آموزان پرسش مي شد تا در جريان يادگيري و آموزش معلمان قرار گيرند.

 در دوره دبستان فريدون پايدار  ابتدا كلاس اول و دوم را طي يكسال آموزش داد و سپس پايه سوم و چهارم را  سال دوم و بعد از آن پايه هاي پنجم و ششم و بچه هاي با سن بالاتر و باهوشتر اين دوره را راحت طي كردند. در عين حال بچه هايي بودند كه شش ساله دوره دبستان را طي كردند.

جداي از دبستان سپاه دانش امين آباد براي دوره دبيرستان مدرسه اي در زرگر محله(زرگرشهر فعلي) تاسيس شد و دوره شش ساله دبيرستان در آنجا تدريس مي شد. در دوره شش ساله آنهايي كه مردود مي شدند يا والديني كه علاقه اي براي ادامه تحصيل بچه ها نشان نمي دادند و بچه ها را براي كار در زمين هاي كشاورزي استفاده مي كردند آمار دانش آموزان روستا را در دوره دبيرستان كاهش داد و با بناي يك دبيرستان در زرگرمحله، بچه هاي روستاي بخش لاله آباد و دهستان كاري پي براي ادامه تحصيل به اين مكان مي آمدند به نام دبيرستان سپاه دانش لاله آباد كه مردم روستايمان ايمن آباد و كروكلا نيز  به آنجا براي گذراندن دوره دبيرستان مي رفتند و بعضي ها نيز به بابل.

 در سال 1344 مدرسه روستا به دليل بازسازي و افزايش كلاس ها به مدت حدود 4 ماه تعطيل مي شود و دانش آموزان روستاي مان براي تحصيل به مدرسه روستاي هلال كلا مي رفتند.

در سال 1355 به خاطر كمبود فضا و تعداد زياد دانش آموزان دو كلاس جنب خيابان اصلي در مدرسه ساخته مي شود كه هزينه اي بالغ بر چهل و پنج هزار تومان در بر داشت كه نيمي از آن توسط خيّر بزرگوار روستا، حاج سيد حسين حسيني پرداخت مي شود و نيمي ديگر با همكاري اهالي روستا. يكي به عنوان كلاس پنجم (ب) و ديگري به عنوان دفتر مدرسه.

مدير آن زمان مدرسه ابتدايي كه ديگر نام مدرسه از دبستان سپاه دانش امين آباد به دبستان دولتي امين آباد و كروكلا  تغيير داده شده بود، آقاي حسين زاده بودند.

دبستان  ابتدايي روستايمان  پس از انقلاب 57 ايران از دبستان سپاه دانش امين آباد به  دبستان دولتي امين آباد و كروكلا تغيير نام مي دهد و سپس به نام مدرسه ابتدايي امام محمد تقي(ع) نام مي گيرد.

مکان کلاس ها در داخل زمین مدرسه طی سال های متمادی تغییراتی نمود به طوری که ابتدا کلاس ها در ضلع شمالی ساخته شده بود و ضلع جنوبی آن حیاط مدرسه بود و پس از گذشت چند سال کلاس ها در ضلع جنوبی ساخته شد و حیاط مدرسه در ضلع شمالی قرار گرفت.

مدیران این مدرسه به ترتیب زير بودند:

1_  حسن جبار پور

2_  مهدوي تبريزي

3_  نصراله حسین زاده

4_ علی شرافتی

5_ سید آیت اله موسوی

6_ سید قاسم (جلال) حسینی

که این روند تا سال 1389 ادامه داشت و در سال 1389 با ساخت دبستان دولتی حاج حسن لاسمی توسط جوانترین خیر مدرسه ساز استان مازندران، يعني حاج محسن لاسمي در شرق روستاي ايمن آباد، دبستان امام محمد تقی(ع) پسران امین اباد و کروکلا تخریب مي شود و در حال حاضر به عنوان بازار روز (یکشنبه بازار) مورد استفاده قرار می گیرد.

از طرفي مدرسه راهنمايي شهيد فياض بخش ايمن آباد با ساخت بناي جديدش به مدرسه دخترانه تبديل مي شود. مقطع راهنمايي با نام شهيد فياض بخش و مقطع ابتدايي به نام امام محمد تقي(ع) نام مي گيرد.

پسران روستا نيز در مجتمع ولايت روستا كه بناي آن توسط خيّر بزرگوار حاج محسن لاسمي صورت مي پذيرد در مقاطع ابتدايي و راهنمايي به ادامه تحصيل مي پردازند.

با سپاس فراوان از:

ملا ناصر سالاري، سيد احمد هاشمي كرويي(عيسي)، سيد حسن حسيني ايمني(محمد)، ياور اميني ايمن آبادي، سيد حسن حسيني(مختار)،حيدر هاشمي(غلامحسين)

تهيه و تنظيم:عسكري اميني ايمن آبادي

           منابع: ويكي پديا و ساير منابع

منتظر اطلاعات شما و بزرگترهايتان و خاطرات آن زمان از دبستان روستايمان و احيانا" عكس هاي موجود در آرشيو آلبوم عكستان  هستيم تا اين بخش بطور كاملتري تقديم گردد.

نواقص را يادآور شويد.