خيّر بزرگوار حاج سيد حسين حسيني ايمني

انسان بايد مواظب باشد اگر با دست راستش خيري به كسي يا كساني رساند،

دست چپش متوجه نشود.                    (حاج سيد حسين حسيني)

سيد حسين حسيني ايمني فرزند علي اصغر، متولد هشتم اسفندماه 1312  از روستاي ايمن آباد بابل

 سيد حسين فرزند پنجم و پسر اول خانواده مي باشد كه دو برادر ديگر به نام هاي غلامحسن و اسلام دارد.

ايشان در سال 1320 در سن هشت سالگي به ملاخانه روستا در مدرسه سابق ايمن آباد (يكشنبه بازار فعلي) مي رود و نزد حاج مرتضي ارشادي و ملا سلمان(شيخ محمدعلي ولي نيا)به آموختن دروس آنزمان مي پردازد.

ايشان از سن يارده سالگي ضمن حضور در  ملاخانه و آموختن قرآن، به كار كشاورزي در زمين دو هكتاري پدرش  مي پردازد.

 حاج سيد حسين حسيني در سال 1333 در سن 21 سالگي ازدواج  كرده و در خانه پدرش  مسكن مي گزيند و  به  شغل كشاورزي مي پردازد.

ايشان علاوه بر كار كشاورزي نزد پدر، به  خريد و فروش برنج در روستاي احمد چاله پي كه آنزمان به پل انصاري نيز معروف بود مي پردازد. از كارخانه شاليكوبي مرتضوي به خريد برنج مي پرداخت و با اتوبوس به شهر بابل، تهران و مشهد براي فروش ارسال مي كرد.

حاج حسين پس از 12 سال زندگي نزد پدر،  خانه سرايي كه متعلق به سيد كاظم حسيني (برادر كربلاي آقا فرزند بابا) مي باشد به مبلغ 1600 تومان، خريداري مي كند و زندگي مستقل خود را در خانه شخصي خود در سال 1345 ادامه مي دهد.

حاج حسين در همين سال زمين خشكه زاري به مساحت 200 متر مربع  را در نزديكي جاده اصلي به ارزش  پنج هزار تومان  براي فعاليت تجاري خود خريداري مي كند و در سال 1346 اولين خشك كن شالي برنج روستا و منطقه را،  احداث مي كند.

ايشان در سال 1357 كارخانه فعلي شاليكوبي را با مشاركت حاج سيد مختار حسيني و آقاي جمالي خريداري مي كند و تا به حال مشغول فعاليت در اين امر مي باشد. حاج حسين در سال 1360 زميني را از سيد حجت هاشمي كرويي خريداري مي كند و يك كارگاه بوجاري در آن احداث مي كند.

ايشان علاوه بر فعاليتهايي چون شاليكوبي و بوجاري به خريد و فروش برنج نيز مي پردازد وتغييرات اساسي نيز در سيستم خشك كن، شاليكوبي و بوجاري خود، با توجه به دستگاههاي مدرن و پيشرفته امروز  انجام مي دهد.

ايشان در حال حاضر به همراه فرزندانش آقايان فرهاد(فتاح)،علي، يعقوب و جعفر به كار و تلاش و فعاليت مي پردازد و خستگي نمي شناسد.

حاج حسين هفت بار به سفر حج مشرف مي شود و سه بار به سفر زيارتي كربلا و چهار بار نيز راهي  سفر سوريه مي شود.

ايشان از سال 1340 به عنوان متولي مسجد جامع ايمن آباد نيز ، خدمات شاياني را به مردم روستا ارائه نموده است.

از جمله فعاليتهاي خيرخواهانه ايشان براي اهالي روستا، كه چندان مايل به بيان آن نيز نبودند مي توان به موارد زير اشاره داشت:

1_  تخريب و  بازسازي مسجد جامع  ايمن آباد با مساحت 150 متر مربع كه آنزمان گِلي و در مساحت 50 متر بنا شده بود.(500 تومان توسط محلي ها و ساير هزينه ها  تماما" از سوي ايشان پرداخت شده است.)

2_  ساخت دو كلاس درس براي مدرسه ابتدايي روستا و همچنين سرويس بهداشتي و آبخوري براي دانش آموزان  در سال 1355، به مبلغ 66 هزار تومان كه 20 هزار تومان توسط مردم و 46 هزار تومان توسط ايشان پرداخت مي شود.

3_ تخريب و باز سازي مجدد مسجد جامع روستاي ايمن آباد در دو طبقه در سال 1361 كه بخش اعظم هزينه آن توسط مردم صورت مي گيرد و پيگيري و  مديريت و تهيه مصالح  از جمله آهن آلات و سيمان كه در دوران جنگ تحميلي ناياب بوده و به سختي يافت مي شد با زحمت فراوان، توسط ايشان و فرزند ارشدش سيد فرهاد به مرحله اجرا مي رسد.

4_ تغيير و ديواركشي بتوني و نصب  حفاظ  فلزي در قبرستان روستا، در سال 1364 به مبلغ يك ميليون و پانصد هزار تومان.

5_ پيگيري جدي احداث جوي آب نيمه كاره روستا كه توسط جهاد سازندگي احداث آن در سال 1367 آغاز شده بود و با همت اهالي در سال 1369 به نتيجه نهايي رسيد.

6_ زير سازي و سنگ فرش كردن خيابان اصلي روستا در سال 1366 كه نزديك به 350  بار كاميون سنگ ريزه، در روستاي ايمن آباد ريخته شد كه نيمي از هزينه آن، توسط ايشان پرداخت شد.

7_ ساخت آبدارخانه، وضوخانه، سربندي را ه پله هاي مسجد زنانه و بتون كردن حياط مسجد جامع با هزينه شخصي خود، طي سالهاي اخير.

8- پيگيري جدي براي خريد زمين پشت مسجد جامع براي احداث حسينيه به ارزش 42 ميليون تومان، كه پنج و نيم ميليون تومان از سوي ايشان پرداخت شده است.

حاج سيد حسين حسيني ايمني بسيار از همسرش بانو حاجيه كبري مرزبالي، قدرداني مي كند كه همواره، پا به پاي او در راستاي فعاليت هاي خيرخواهانه و عام المنفعه روستا دوشادوش او و در كنار او، ايشان را همراهي نموده است و پذيرايي از استادكاران و كارگران در احداث مسجد و ساير فعاليتهاي عمراني روستا را با عشق و علاقه فراوان انجام داده است.

زنده ياد حاجيه كبري جليلي(ره) صبح روز جمعه دهم تيرماه 1392 دعوت حق را لبيك مي گويد و به ديار باقي مي شتابد.

 حاج سيد حسين حسيني ايمني در پايان يادآور شدند كه:

"تمامي كارهاي مثبت و خيرخواهانه اي كه از سوي اين حقير صورت پذيرفته، با تلاش و همّت همه مردم روستا  و از سوي خود آنان انجام شده است و بنده فقط وسيله اي بودم براي انجام آن."

خداوند به ايشان طول عمر با عزت و افتخار، همراه با امنيت و سلامتي عنايت فرمايد

و  بركت در كسب و كار ايشان و فرزندانشان را افزون نمايد.