جانباز سرفراز حسنجان كريمي ايمني

جانباز شيميايي (15%)

حسنجان كريمي ايمني فرزند شكراله متولد يازدهم  تيرماه سال 1343 از روستاي ايمن آباد بابل

حسنجان كريمي در سال 1350 راهي دبستان سپاه دانش روستايش ايمن آباد مي شود و در سال پنجم ابتدايي به خاطر علاقه نداشتن به درس و مدرسه از ادامه تحصيل منصرف مي شود و به تهران پايتخت كشور براي كار و آموختن فن مي رود. ايشان در سال 1355 به مدت سه ماه در يك شركت توليدي پيراهن دوزي مشغول به كار مي شود.

حسنجان كريمي در همان سال به روستا باز مي گردد و نزد استاد چيره دست آنزمان در شغل و حرفه بنّايي يعني كربلايي داداش درزي معروف به استاد درزي،  كه بسياري از خانه هاي روستايي منطقه در آنزمان توسط ايشان ساخته و بنا مي شد، مشغول به كار مي شود.

هوشمندي  و دقت نظر او در آموختن بناي ساختمان از استادش  و آموختن شيوه هاي صحيح كار بنّايي،  روند رو به رشدي در كارش ايجاد نمود كه پس از دو سال با روزي ده تومان دستمزد، خود به عنوان استادي  كه مي تواند به تنهايي خانه اي را بنا نمايد، بطور مستقل مشغول به ساخت خانه ها در روستا مي شود.

حسنجان كريمي ايمني از جمله كساني است كه به جرات  مي توان گفت، نزديك به 70% از خانه هاي روستايمان ايمن آبادوكروكلا توسط ايشان ساخته و بنا شده است.

ايشان علاوه بر كار  بنّايي به كار كشاورزي نيز مي پردازد تا اينكه در سال 1365 براي حضور در جبهه و دفاع از ميهن راهي جبهه ها مي شود.

حسنجان كريمي در  هجدهم تيرماه سال 1365  به عنوان نيروي داوطلب در سپاه بابل ثبت نام مي كند و براي آموزش نظامي و  گذراندن دوره آموزشي، راهي پادگان شهيد بيگلوي اهواز مي شود. ايشان دوره فشرده آموزشي را در مدت 45 روز به پايان مي برد و  به عنوان نيروي تك تيرانداز، در منطقه پدافندي فاو  مشغول دفاع از ميهن مي شود.

حسنجان كريمي در عمليات هاي مختلفي از جمله عمليات بيت المقدس3،كربلاي 4، كربلاي 5، كربلاي 10 و نصر4  حضور مي يابد و به عنوان  تك تيرانداز، غواص، مسئول تداركات تسليحاتي و  تغذيه گردانهاي مختلف از جمله گردان ويژه شهداي لشكر25 كربلاي مازندران در راستاي پيشبرد دفاع از كشور ، فعاليت مي كند.

حسنجان كريمي ايمني در عمليات كربلاي5 در منطقه شلمچه شيميايي مي شود و در عمليات كربلاي 10 نيز در منطقه خرمال و حلبچه دوباره مجروح و شيميايي مي گردد.

ايشان با بيش از  28 ماه حضور در جبهه ها با پايان يافتن جنگ تحميلي عراق عليه ايران به روستا باز مي گردد و به كار و فعاليت عادي و سابق خود مي پردازد.

 ايشان هم بنّايي مي كند و هم كشاورزي. دامداري نيز از جمله كارها و فعاليتهاي ايشان است. در سال 1368 ازدواج مي كند و در حال حاضر صاحب دو فرزند به نامهاي رضا(دانشجوي مهندسي صنايع غذايي) و محمد رضاست.

حسنجان كريمي ايمني شرايط جسمي چندان مناسبي ندارد و پس از گذشت چند سال از شيميايي شدنش، طاولهايي از بدنش بيرون مي زند به گونه اي كه زيرپوشي كه به تن دارد آغشته به خون مي شود. از طرفي قدرت بينائيش نيز كاهش يافته و سيستم تنفسي اش نيز دچار مشكل شده است به گونه اي كه اگر دود سيگار به مشامش برخورد نمايد دچار سرفه هاي شديد مي شود.

اما كار ، تلاش، سحرخيزي و لبخندي كه هميشه بر لب دارد، و بويژه همراهي همسرش با ايشان، بسيار به او كمك مي كند تا عوارض ناشي از جراحت شيميايي جنگ تحميلي كمتر باعث آزردگي او شود.

 جانبازان شهيدان زنده اند

به يادشان باشيم و احترامشان كنيم

آرامش ديروز و امروز ما، حاصل جانبازي همين جانبازان است.