جانباز سرفراز سيد حميد هاشمي كرويي

جانباز شيميايي، موج انفجار و اصابت تركش(25%)

سيد حميد هاشمي كرويي فرزند حسن متولد چهارم تيرماه سال 1347 از روستاي كروكلاي بابل

ايشان در سال 1354 به دبستان دولتي امين آبادوكروكلاي آنزمان مي رود و پس از پايان دوره پنجساله ابتدايي به مدرسه راهنمايي روستاي ايمن آباد مي رود و در همان سال اول راهنمايي به خاطر پاره اي از مشكلات از ادامه تحصيل كناره مي گيرد و به كار كشاورزي نزد پدرش  مشغول مي شود.

ايشان در سال  1360 يعني در سن 13 سالگي در پايگاه مقاومت بسيج روستا نزد رئيس پايگاه يعني حاج نقي روستايش ثبت نام مي كند و در فعاليتهاي فرهنگي بسيج شركت مي جويد.

سيد حميد هاشمي با توجه به سن بسيار كمش  بسيار مي كوشد تا عازم جبهه شود، اما مراجعه او ثمري در پي ندارد و علاوه بر پايين بودن سن،  به خاطر جثه كوچك و قد كوتاهش پذيرش نمي شود.

او بخاطر علاقه فراوانش به حضور درجبهه در  سازمان جهاد سازندگي آنزمان به شهرستان بابل مي رود تا شايد  از طريق جهاد بتواند براي حضور در جبهه و حداقل كمك براي ساختن سنگر براي رزمندگان او را پذيرش كنند، كه در اين راه نيز موفق نمي شود.

ايشان دلسرد شده و به كار كشاورزي نزد پدرش مي پردازد تا به سن قانوني برسد.

سيد حميد در سن 18 سالگي يعني در سال 1365 بر آن مي شود تا براي حضور در جبهه ثبت نام كند. ايشان به ارتش مي رود اما دوباره به او گفته مي شود كه چند ماهي مانده به سن  18 سالگي او،  و  پذيرش نمي شود. ايشان داوطلبانه به سپاه بابل مي رود و موفق به ثبت نام مي گردد.

سيد حميد هاشمي در سي ام مهرماه سال 1365 از  مسجد كاظم بيك بابل عازم  پادگان شهيد رجايي چالوس مي شود و پس از 45 روز آموزش به پادگان تكاوري، در امامزاده عبداله آمل اعزام مي شود. ايشان 45 روز در اين پادگان،  آموزش خاكي مي بيند و پس از طي اين مدت به پادگاني در بندر گز منتقل مي شود و سه ماه در يگان دريايي بندر گز ، اطلاعات غواصي را  آموزش مي بيند.

سيد حميد  اواخر سال 1365 به منطقه عملياتي كربلاي 5 در شلمچه مي رود و با توجه آموزش غواصي و قايقراني در زمينه جابجايي شهيدان و مجروحن جنگ به عنوان قايقران مشغول فعاليت مي شود.

سيد حميد در عمليات كربلاي5 در شلمچه به وسيله موج انفجار مجروح مي شود و از ناحيه كمر آسيب بسيار جدي مي بيند. ايشان به بيمارستان فاطمه زهرا(س) تهران منتقل مي شود و پس از درمان و بهبودي نسبي دوباره به جبهه ها مي آيد و در عملياتي كه در جزيره مجنون صورت مي پذيرد در سال 1366 حضور مي يابد.

سيد حميد در سال 1366 در منطقه فاو نيز در عملياتي ديگر شركت مي جويد و اينبار در اين عمليات شيميايي مي شود و به بيمارستا انتقال داده مي شود.

ايشان پس از 27 ماه حضور در جبهه در راستاي حفظ ميهن و دفاع از مردم كشورش بر خلاف ميل باطني اش كه دوستدار شهادت بود،  از غافله شهدا باز مي ماند و به عنوان جانباز شيميايي و موج انفجار با كوله باري از درد و رنج جسمي، به روستا و خانه اش باز مي گردد.

سيد حميد هاشمي در سال گذشته به خاطر درد فراوان و آسيب ديدگي مهره هاي كمر، جراحي مي كند تا شايد كمي از درد و رنج شبانه روزي اش كم شود اما تاثيري ندارد و در سال 1391 نيز براي دومين بار  زير تيغ جراحي مي رود كه شرايط بهتري پيدا مي كند. مدتي است با عصا مسافتي كوتاه را طي مي كند و بسيار اميدوار است به رحت خدا و بسيار از اين بابت خدا را شاكر است.

سيد حميد خود را شرمنده جانبازان قطع نخاعي مي داند كه قدرت حركت روي دوپا را ندارند و وضعيت خود را در قبال رنج آنان ناچيز مي شمارد.

اميد من و شما هم به سيد حميد هاشمي روستايمان سري بزنيم و كمي جوياي احوالش شويم شايد فراموش كرديم كه حميدهايي هستند در روستايمان كه  آرامش خود و  خانواده شان مختل شده تا من و شما در كنار خانواده مان احساس آرامش كنيم.

جانبازان شهيدان زنده اند

به يادشان باشيم و احترامشان كنيم

آرامش ديروز و امروز ما، حاصل جانبازي همين جانبازان است.