جانباز سرفراز سيد حسن حسيني ايمني

جانباز از ناحيه چشم چپ و اصابت دو  تير به پاي راست(40%)

سيد حسن حسنيي ايمني فرزند محمد متولد هجدهم اسفند ماه سال 1334 از روستاي ايمن آباد بابل

ايشان در سن هفت سالگي نزد ملاعبداله سالاري، ملاي مكتبخانه ي روستا  به تعليم علوم ديني آنزمان  مي پردازد. از جمله الفباي عربي، عم جزء(صرف و نحو عربي) ، قرآن، خزائن و تاريخ اسلام .

ايشان تا سن 12 سالگي در مكتبخانه روستا كه به نوعي مدرسه علميه آن دوران به شمار مي رفت به كسب دانش مي پردازد.

سپس با آمدن سپاه دانش و تاسيس دبستان دولتي سپاه دانش امين آباد در سال 1342 به ادامه تحصيل رسمي مي پردازد و دوره شش ساله دبستان را همانند چند تن ديگر از دوستانش سه ساله طي مي كند.

سيد حسن حسيني در سال 1346 براي ادامه تحصيل در دوره شش ساله دبيرستان به شهر بابل مي رود و در دبيرستان علامه ، مشغول به تحصيل مي شود. پس از طي سه سال به هنرستان فني عصر انقلاب(شريف واقفي) مي رود و در رشته برق، مدرك ديپلم خود را در سال 1356 دريافت مي كند.

ايشان در همان سال به خدمت سربازي مي رود و در بخش آموزش كامل مهندسي تخريب ، آموزش مي بيند.

البته ايشان فعاليتهاي انقلابي خود را، از اوائل سال 1350 به همراه عده اي از دوستان و هم محلي هايش آاغاز مي كند و بيشتر محل تجمع آنان در حمام قديمي و تاريخي روستا در  كروكلا بوده است. در اين جلسات بيشتر در خصوص عملكرد شاه، ظلمي كه بر مردم روا مي داشت و آگاهي هايي از اين دست بود كه افراد با كسب اطلاعات، آنرا در محفل و جلسات مختلف شبانه در اختيار هم ، قرار مي دادند.

سيد حسن حسيني  پس از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1357  در  راستاي مبارزه با گروهكهاي ضد انقلاب و مبارزه با مفاسد اجتماعي و همچنين مواد مخدر در شهرستان بابل به فعاليت مي پردازد و در  ستاد امر به معروف و نهي از منكر آنزمان، كه با گذشت زمان و تاسيس كميته انقلاب اسلامي درهم ادغام مي شوند  مشغول فعاليت مي شود.

در اين بازه زماني و طي فعاليتهاي خود در سال 1358 تا 1359 دو بار،  از ناحيه پاي راست مورد اصابت گلوله قرار مي گيرد.

ايشان با آغاز جنگ تحميلي عراق عليه كشور عزيزمان ايران در سال 1359 به عنوان معاون فرماندهي عمليات و مسئول آموزش رزمي در كميته انقلاب اسلامي بابل به خدمت  و دفاع از انقلاب اسلامي و تماميت ارضي كشورمان مي پردازد و در دي ماه سال 1359 يعني سه ماه پس از آغاز جنگ تحميلي، به جبهه ها اعزام مي شود.

سيد حسن حسيني ايمني در پنجم ارديبهشت ماه سال 1360 در جزيره مينو در آبادان بر اثر اصابت تركش خمپاره از ناحيه چشم راستزخمي مي شود. او را به بيمارستان فارابي تهران منتقل مي كنند و پس از يكسال  طول درمان،  ايشان بطور كامل بينايي چشم راست خود را  از دست مي دهد.

از آنجايي كه تركش در چشمش بسيار براي او آزار دهنده بود و موجب سردردهاي پيوسته مي شد پزشكان به اين نتيجه مي رسند كه اگر تركش خارج شود چاره اي جز تخليه كامل چشمش نيست.

سيد حسن نمي پذيرد و ساليان سال با درد و رنجهايي كه تركش برايش به ارمغان مي آورد و در سرما و گرما  در خنده و گريه او را مي آزارد دسته و پنجه نرم مي كند و با قرصهاي مسكن نزديك به 32 سال است كه صبورانه مقاومت مي كند و روزگار را طي، بدون آنكه در محافلي حتي دوستانه ، سخني از درد و رنجِ زخمش  بگويد. آرامشش را از دست مي دهد تا ديگران  آرامش بيابند.

سيد حسن حسيني ايمني در طول خدمت خود، در نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران سمتهايي را در فعاليتهاي كاري  خود دارد كه به برخي از آنها اشاره مي كنيم:

1-       فرمانده كميته انقلاب اسلامي شهرستان بابل

2-      جانشين فرماندهي وظيفه عمومي استان مازندران

3-      فرماندهي نيروي انتظامي شهرستان ساري

4-      مدير ايثارگران نيروي انتظامي استان مازندران

سيد حسن حسيني ايمني در سال 1389  بازنشسته مي شود و در شهرستان بابل دوران بازنشستگي خود را سپري مي كند.

 پخش برنامه راديويي شكوه عشق از صداي مركز مازندران(1391/12/15) با حضور

برادر جانباز سيد حسن حسيني ايمني

جانبازان شهيدان زنده اند

به يادشان باشيم و احترامشان كنيم

آرامش ديروز و امروز ما، حاصل جانبازي همين جانبازان است.