آقا سید مرتضی ارشادی (1341-1265 ش)

 
آقاسیّد مرتضی حسینی ارشادی، فرزند میرزا احمدبن جعفربن میرزا حسن بن میربدیع ابنِ سید امین حسینی ایمن آبادی است.

 وی دروس مقدماتی حوزه را در بابل نزد پدرش میرزا احمد و شیخ کبیر آموخت وسپس راهی نجف شد.

 از جمله استادان وی در نجف بزرگانی چون شیخ علی علامه حائری، سیّدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و آخوند خراسانی بودند که حدود 16 سال از این بزرگان کسب فیض کردند.

 از هم درسان ایشان درنجف آیت الله میرزا هاشم آملی بود که آقا مرتضی را فردی متدین، معتقد و باهوش می دانست.

آقامرتضی پس از بازگشت از نجف به کمک سیّد محمد محقق بهشتی هیأتی مذهبی در بابل تشکیل داد و دو روز از هفته را به بحث با علمای شهر اختصاص می داد.

امامت مساجد احمدیان (آل یاسین)، قهاریّه و مسجد محدثین بابل ازجمله فعالیت های ایشان بوده است.

آقامرتضی همچنین یکی از اولین سردفتران رسمی ازدواج بابل بود و پس از درگذشت پدر بزرگوارشان آقا سید میرزا، اغلب صیغه های عقد منطقه ی لاله آباد، جلال ازرک و بعضی از حوزه های شهر بابل توسط ایشان جاری می شد. اهالی منطقة لاله آباد احترام خاصی برای آقاسیّد مرتضی قائل بودند و مانند پدر و اجداد خود، محل رجوع و مورد احترام مردم بوده است.

اسناد و یادداشت های زیادی به خط وی به یادگار مانده است. ایشان در ماه رمضان در زادگاه خود، ایمن آباد اقامة نماز می کرد و درماه های محرم و صفردر منازل اهالی منبر می رفت و روضه خوانی می کرد.

سید مرتضی در پنجم اسفندماه 1341 خورشیدی این دنیای فانی را وداع کرد و کنار مسجدجامع ایمن آباد به خاک سپرده شد.





منابع:
1-    ایمانی ایمنی، علی، ابنوا-کروکلا، صص 64-59.
2-    رازی (سالاری)، اسفندیار، پژوهشی در زمینة تاریخ و جغرافیای بابل.

حضرت حجت الاسلام آقا سيد مرتضي ارشادي(وفات 1342)

خداوند روح بزرگ ایشان و اجداد بزرگوارشان را با اولیای الهی محشور گرداند.

تهیه و تنظیم: علی ایمانی ایمنی