تنها زمین ورزشی روستا از ابتدایی ترین امکانات بی بهره است.
خبر از توپ و تور در زمین ورزشی روستا نیست!، زمین ورزشی که نام شهدای سه روستا را با خود همراه دارد.
انگار تا وقتی تیم شاهینی بود زمین ورزشی روستا اهمیت داشت که آنهم بیشتر به لطف و هزینه شخصی سرپرست شاهین بود وُ بس.
چند تن از جوانان روستا هزینه ی شام دهی شبهای محرمِ امسال را که هر ساله نذر داشتند، نذر زمین ورزشی روستا می کنند و دستی به سرو روی این زمین کشند که قابل ستایش است.
تا نزدیکی زمین ورزشی تیر برق کاشته شده و لوله ی اصلی آب آشامیدنی لوله گزاری شده است اما همچنان آب، برق و سرویس بهداشتی که از امکانات اولیه ی آن است، سالهاست خبری از آن نیست.
نه از توپ خبری هست نه از تور!!
امیدواریم نهاد اجرایی روستا و علاقه مندان به ورزش، همچون گذشته در راستای حفظ و تجهیز تنها زمین ورزشی روستا قدم های بهتری بردارند.
بند 23 از اساسنامه ی قوانین دهیاری های کشور (مصوبه مورخ 1380/12/08 هیات وزیران) این مهم را جزو وظایف دهیاری ها خوانده است:
فراهم نمودن زمینه ایجاد خیابان ها، كوچه ها، میدان ها، پارك ها، فضاهای سبز، #ورزشی و آموزشی، مراكز تفریحی عمومی و مجاری آب و توسعه معابر و اجرای آن ها از طریق دهیاری و همكاری در زمینه طرح بهسازی روستا.
یادمان نرود ورزش یکی از سالم ترین تفریحات برای نسل جوان جامعه ی روستایی ماست که غفلت از فراهم نمودن امکانات اولیه آن، پیامد جبران ناپذیری را با خود به همراه دارد.
جا دارد قدردانی و سپاسگزاری کنیم از همه ی عزیزان، از آنهایی که در سال های دور زمین کشاورزی خود را برای ورزش روستا اهدا نمودند تا کسانی که برای آماده سازی و تجهیز آن وقت گذاشتند و هزینه کردند.
امید به همراهی بیش از پیش نهاد اجرایی سه روستا، پیشکسوتان این عرصه و علاقه مندان به ورزش روستای مان ایمن آباد و کروکلا.