دِتا کِلی سیکا داشته مه نن جان

دِتا کِلی سیکا داشته مه نن جان

زرینه گوگزا داشته مه نن جان

جِمه شلوار، وِنِه کلوش سیودار

سه تا دَنون طِلا داشته مه نن جان

گِل عمو کایر آ گِل پَمه مِزّیر

دِلِه بَیته کیکا داشته مه نن جان

زمسّونِ ورفِ روز، عیدی شوئه ما

یه تا چارقدکلا داشته مه نن جان

صِواحی تا نماشون هامج هامج

بخرده تن کوما داشته مه نن جان

اَتی چنگل ره ترشی کِرده نن جان

بچا پلای خِرشی کرده نن جان

تلای ونگ وا ، اذان وقته

ندوشته گو ره داشتن چنّه سخته!

هف هش تا گو ره دوشته تا صواحی

کِلوم دله، سروُشته تا صواحی

گته جانِ خدا مه شو بلنّه

تش هیته شونسِ بکُ بو بلنّه

دشونِ ترشِ ماسِ تو هدائن

کچه کرک، چنیکا ره جو هدائن

صِوی سر، چاربیداری کِرده نن جان

نماشون، وچه ماری کِرده نن جان

پمه جاره وجین کرده تناری

شه هسلی ره سرین کرده تناری

ونه کرکُ سیکای دور بَگردم

ونه کِلی تلای دور بَگردم

ونه مسواک دنون کجه دیّه

ونه دنون طلای دور بگردم

یه تا وسنی، پیرِ شی، رِز رِز سِک

گِلی سر هیای دور بگردم

ونه گلجیم می، امّس راغون

ونه سر حنای دور بگردم

کئوک جاره دله ، لمپا سو پشتی

ونه کمر دلای دور بگردم

اتا کم سال ماه چرخ هیته ورکا

ونه چکه سمای دور بگردم

شعري از  احمد غفاري