بي عشق، نه قدمي بايد برداشت و نه كلامي بايد گفت

مردي از جنس خودمان است، پدري از پدران روستا، ساده و بي پيرايه، منظم و دقيق، مقيد به موازين شرعي و قانوني، كشاورزي و كار در شاليزار را يكي از پاك ترين شيوه ي كسب روزي حلال مي داند، عشق چاشني كارش است و بي عشق نه قدمي بر مي دارد و نه كلامي از دهانش خارج مي شود، باور دارد كه بي عشق و نيّت خير، كارها، راه به جايي نمي برند، و اين عزيزي است بزرگوار از روستاي مان كه شايد كمتر درباره اش دانستيم و يا فرصت دانستن زندگي اش را يافتيم.

حاج كاظم صالحي ايمني معروف به مِلّا كاظم

امام  صادق( ع) مي فرمايد: حمد و سپاس خدايي را كه در ميان مردم، كساني را قرار داد كه به سوي ما مي آيند و ما را مدح مي كنند و براي ما مرثيه مي خوانند(الحمد لله الذي جعل في الناس من يفد الينا و يمدحنا ويرثي لنا - وسائل الشيعه ج10-ص469)

لباس فاخر مداحي اهل بيت، زيبنده قامت خالص مرداني است كه با ايمان، عقيده، عشق و دلدادگي، زبان و حنجره و دل وُ جان خويش به حمد و ثناي خداوند و بيان ويژگي ها و مصيبت هاي معصومين(ع) مي پردازند و چشم و دلشان از كسب لقمه ناني در اين راه سير است.

  يكي از اين پيرغلامان پيشكسوت كه از صداي منحصر به فردي برخوردار است و با صدايش در جايگاهي چون: مداح، مؤذن، دعا خوان، مناجات و سحري خوان و همچنين صبح خوان در بامداد روز عاشوراي حسيني، در بيشتر ماه هاي سال، نگاه ها را به خود جلب مي كند، كسي نيست جز حاج كاظم صالحي ايمني، پدربزرگي 70 ساله، كه همچنان صدايش به گوش مي رسد و بازوانش در شاليزارهاي روستا توان و قدرت كسب بهترين روزي خداوند را دارد.

حاج كاظم صالحي ايمني معروف به مِلّاكاظم در چهارم بهمن ماه 1323 هجري شمسي در يك خانواده اصيل و مذهبي به دنيا آمده است. نام پدرش زنده ياد حاج موسي و نام مادرش زنده ياد حاجيه سيده خديجه حسيني ايمني مي باشد.

وي در سن 7 سالگي در مكتب خانه(ملاخانه) ي روستاي ايمن آباد (يكشنبه بازار فعلي) مشغول به تحصيل شده است و از محضر اساتيد مكتب خانه اي آن دوره، زنده ياد ملا عبدالله و ملاناصر سالاريه به فراگيري دروس آن دوره از كتبي مثل خزائن، جوهري و فائز مرزبالي ... پرداخته است.

 از هم مكتب خانه اي يا همكلاسي هاي او مي توان به حاج سيد غلامحسين (نامدار)، سيدحجت اله (سيدرحمت) و سيد آيت اله هاشمي نام برد.

ايشان در سن 12 سالگي دروس مكتب خانه را به اتمام مي رساند و براي ادامه تحصيلات بنا به تشويق و علاقه جدِّ پدري اش زنده ياد عسگر صالحي ايمني و علاقه شخصي خود، قصد تحصيل علوم حوزوي را داشتند كه مخالفت پدرش به دليل وضعيت اقتصادي نامناسب آن دوره، مانع از اين امر گرديده است. لازم به ذكر است كه در آن دوره هزينه تحصيل علوم حوزوي بر عهده طلبه بوده است.

با توجه به ممانعت از ادامه ي تحصيل ايشان، اما همچنان علاقه ي ايشان به معارف ديني و اسلامي برجاي خود باقي بود. اما، اين بار در كسوت مقدس مداح اهل بيت عليهم السلام.

در سن 13 تا  14  سالگي با تهيه كُتب اشعار مذهبي و بدون تعليم از هيچ استادي و با توجه به علاقه فراوان ايشان به مداحي، اين كار را آغاز مي نمايد. وي در ابتدا به همراه زنده ياد حجت الاسلام سيد مرتضي ارشادي(ره) در مراسمي كه آقاسيد مرتضي براي وعظ و سخنراني دعوت مي شدند و به اصطلاح، منبر مي رفتند ايشان پيش منبري و پامنبري آقا را بر عهده داشتند.

اصولا" كسي كه در پايين منبر قبل از سخنران، دقايقي را اشعار مذهبي مي خواند، پيش منبر و مرثيه خواني در پايان منبر را پامنبري مي گويند.

 ايشان همزمان با نسل مداحي مداحان دهه سي و چهل شمسي(1340-1330) از جمله حاج حسينعلي قرباني ايمني (ملاحسين)، حاج سيد موسي حسيني ايمني (فرزند سيدخليل)، حاج سيد حسن حسيني ايمني (كربلائي آقابابا) و حاج مير رحمت سياحي، به كار مداحي مي پردازد تا اينكه تقريبا" در اواخر دهه چهل شمسي به تنهائي مسئوليت مداحي هيئت مسجد جامع ايمن آباد را بر عهده گرفتند.

از برنامه هاي ماه رمضان و ماه محرم آن دوره كه تاكنون نيز از برنامه هاي ثابت اين ايام مي باشد؛ قرائت ادعيه ماه رمضان و سحرخواني را مي توان اشاره نمود و در ضمن در ماه محرم نيزكار مداحي به همراه دستجات سينه زني در شب هاي ماه محرم و نيز صبح خواني صبح عاشورا، كه قبل از اذان صبح شروع و پس از نماز جماعت صبح ادامه داشته و با طلوع خورشيد به پايان مي رسد، سال هاست كه بر عهده ي ايشان مي باشد و انگار با حضور ايشان و شنيدن صداي حزين شان، صبح عاشورا، صبحي است ماندگار در اذهان مردم روستا.

لازم به توضيح مي باشد كه سبك و شيوه صبح خواني صبح عاشورا به دليل سوز و گداز و عرفاني بودن ابياتي كه استفاده مي شود غالباً اين نوع اشعار در دستگاه بيات ترك و دشتي اجرا مي گردد و طرفداران و ارادتمندان خاصي را  دارا مي باشد.

 با كليك روي تصوير بالا مي توانيد شنونده صبح خواني حاج كاظم صالحي باشيد.

حاج ملا كاظم صالحي ايمني از درويش خوان هاي معروف و مشهور آن دوران نيز به حساب مي آيند.

درويش خواني؛ يكي از اقسام سبك سنتي بدون ساز بود، البته كلمه درويش و درويش خواني با معاني كه در برخي از فرهنگ لغات آمده است اشتباه تلقي نشود. درويش خواني يك اصطلاح رايج و سنتي در آن دوره بود، به اين شكل كه با دعوت از درويش خوان در مراسم جشن عروسي در دهه چهل و اوايل دهه پنجاه در مدح و منقبت اهل بيت(ع) انجام مي شد و اين روش به مرور زمان با ورود آلات موسيقي و تغيير اشعار، اصطلاحا" عنوان مطربي به خود گرفته است و ايشان به دليل مقيد بودن به آداب و احكام شرعي و اسلامي از اين كار خودداري نموده است.

ادب در مداحي بسيار براي ايشان حايز اهميت است و حساسيت خاصي روي آن نشان مي دهد، اينكه مداح از چه جملاتي در روضه هايش استفاده كند.

ايشان از جمله مداحاني مي باشند كه از مقامات ملكوتي ائمه مي گويد برخلاف برخي كه از چشم و ابرو و ويژگي هاي ظاهري در مداحي ها استفاده مي كنند، چرا كه شايد انسان هاي زيادي همين ويژگي را داشته باشد.

از نگاه ايشان مداح نبايد هيئت هاي عزاداري را نگاه كاسب كارانه داشته باشد بلكه بايد به عنوان يك منبع فيض الهي بنگرد كه همين امر موجب مي شود توانايي هاي او در تاثيرگذاري بر مخاطب و شنوندگان افزايش يابد.

 از راست:حاج آقاي قلي نيا، حاج آقاي ذوالفقاري و حاج كاظم صالحي(سال 1382 مشهد مقدس)

ايشان اكثر اشعار مذهبي و نوحه ها را حفظ مي باشد و با سوز و گداز خاص و صداي دلنشيني مي خواند و هر اهل دلي را خيلي زود در درون  وجودي اش فرو مي برد تا عمق نگاهش به خود و خدايش، بيشتر شود و اين است كه ضيافت اشك اهل دل ضيافتي مي شود ماندگار و اثرگذار.

حاج كاظم صالحي از جمله مداحاني مي باشد كه به دنبال اسم، رسم، مقام و تجليل نمي باشد و بطور كلي مي توان گفت كه يك مداح سنتي و با اخلاص مي باشد، وي بيش از 50 سال از عمر با بركت خود را صرف حمد و ثناي پروردگار و ذكر مدح و منقبت و مصيبت هاي اهل بيت(ع) بويژه سيدالشهدا روحي فدا، نموده است و از جمله چهره هاي ماندگار مذهبي روستا و منطقه و با وجهه اي بسيار مثبت محسوب مي شود.

در اكثر مجالس روضه خواني روستا كه از ايشان دعوت به عمل مي آيد شركت مي نمايند و به تعدا نفرات حاضر و شنونده هايش، دور و نزديك بودن محل روضه و مقدار مبلغ به عنوان هديه(صله) دريافتي اهميت نمي دهد.

او همچنان با توجه به سن 70 سالگي اش، در سلامت كامل تن و روان به سر مي برد و در زمين شاليزاري اش كار مي كند و احساس بازنشستگي نمي كند، كسب روزي حلال در زمين كشاورزي را يكي از پاكترين شيوه هاي امرار معاش مي داند و باور دارد بايد كار كرد تا خداوند بركت را در زنگي ات افزون نمايد.

حاج كاظم صالحي ايمني در سال 1345 با خانم سيده خورشيد هاشمي كرويي فرزند حاج سيد رستم ازدواج مي نمايد و پدر 8 فرزند مي شود،  3 فرزند پسر و 5 فرزند دختر.

علاقه ايشان به خانواده، فرزندها و نوه ها زبانزد  اهالي مي باشد و در تمام مراحل زندگي از لحاظ معنوي پشتيبان آنها مي باشند.

انجام واجبات و ترك محرمات و كسب روزي حلال از توصيه هاي ايشان به فرزندان مي باشد. از خصائص بارز ايشان نماز اول وقت، خوش خلقي و مردم دوستي مي باشد.

لازم به ذكر است كه صداي خوش و دلنشين در اين خاندان مورثي مي باشد چنانچه يكي از فرزندان دختر ايشان از روضه خوان هاي مسلط در مراسم مذهبي مجالس زنانه به شمار مي آيد.

 ملا لطف اله صالحي

شايان به ذكر مي باشد كه در اتمام نگارش اين زندگي نامه، ياد و نام مداح اهل دلِ اهل بيت عصمت و طهارت(ع) زنده ياد حاج ملا لطف اله صالحي ايمني(1373-1280) فرزند عسگر، عموي پدري ملاكاظم صالحي ايمني را گرامي داشته باشيم، آنهم با ذكر يك صلوات.

 تهيه و تنظيم: ميثم صالحي ايمني

وبسايت روستا بابت تهيه و تنظيم زندگي نامه ي حاج كاظم صالحي ايمني كه از افتخارات و سرمايه هاي معنوي روستا مي باشد، از آقاي ميثم صالحي بي نهايت قدرداني مي نمايد.