به ياد پدر بهداشت و درمان روستاي ايمن آباد و كروكلا

زنده ياد علي اصغر مهدي پور مردي كه سال هاي سال در راستاي درمان انواع بيماري هاي نه تنها اهالي روستاي مان، بلكه مردم روستاهاي همجوار در بخش لاله آباد، خدمات شايان و قابل توجهي را ارزاني مردم كرده است.

به مناسبت روز جهانی بهداشت، دیگربار مرور می کنیم بر زندگی پدر بهداشت و درمان روستای ایمن آباد و کروکلا و شاید بخش لاله آباد شهرستان بابل.

كمتر كسي است از افراد ميانسال و كهنسال روستاي مان از زنان گرفته تا مردان، از شخصيتي كه سال هاي سال در راستاي درمان و شايد بخشيدن زندگي دوباره به آنان و بستگانشان  اثرگذار بوده است، خاطره اي در گوشه ي ذهنش نداشته باشد.

مردي كه سال هاي سال در راستاي درمان انواع بيماري هاي نه تنها اهالي روستاي مان، بلكه مردم روستاهاي همجوار در بخش لاله آباد، خدمات شايان و قابل توجهي را ارزاني مردم كرده است.

از ختنه پسران روستا كه الآن 60 ساله اند گرفته تا شكسته بندي و درمان انواع در رفتگي، تزريق و پانسمان، تهيه داروهاي گياهي از گياهان منطقه و ....

كودكان روستا او را به نام اصغر عمو سوزن زن مي شناختند و پدران و مادراني كه براي ترساندن فرزندان در سرپيچي از دستوراتشان، نامش را با اين عنوان بكار مي بردند.

اما به نظر مي رسد اين مرد بزرگ، پس از چهل سال خدمات درماني و بهداشتي به مردم منطقه، كه بر حسب حوادث روزگار كمتر از پنج سالي را به عنوان حمامي، در روستا خدمت نمود به عنوان اصغر حمومي نام گرفت، كه اين نام شايسته ي خدمات برجسته ي ايشان در عرصه بهداشت و درمان روستاي مان نبوده و نخواهد بود.

امروز روز جهاني بهداشت است، ضمن درود و سلام به همه تلاشگران اين عرصه مهم، اين مناسبت بهانه اي شد تا اطلاعاتي را درباره اين شخصيت ارزشمند روستاي مان، تهيه و تقديم شما اهالي روستا و علاقه مندان نمائيم.

  زنده ياد علی اصغر مهدی پور لاله آبادی متولد سال 1292 در محله چهارشنبه پیش بابل بود. نام خانوادگی پدرشان امیرحمزه بود و نام مادرش معصومه.

پدر زنده ياد علي اصغر مهدی پور در سنین خردسالی ایشان فوت می کنند و بعد از چند سال مادرشان با مردی به نام میرزا ابوالقاسم مهدی پور لاله آبادی ازدواج می کند.

از آنجایی که زنده ياد علي اصغر مهدي پور داراي شناسنامه اي نبود، ناپدري اش میرزا ابوالقاسم، نام وی را در شناسنامه خود جای داد و نام خانوادگی ایشان از امیرحمزه به مهدی پور لاله آبادی تغییر یافت.

زنده ياد علي اصغر مهدی پور كه در كنار مادر و ناپدري اش دوران نو نهالي و نوجواني را سپري مي كرد، در سن حدود 10 سالگي در محله چهارشنبه پیش بابل شغل پیرایشگری یا سلمانی را پیش گرفت. ايشان با رسيدن به سن ازدواج با دختری به نام ام البنین ازدواج می کند و از این ازدواج صاحب يك پسر و دو دختر مي شود به نام هاي مهدی( وفات 1370 در محور آمل به بابل در سانحه تصادف رانندگی)، بتول (وفات 1385 در خراسان محله) و دختر دیگرش محترم  که در آمل زندگی می کند.

زنده ياد علي اصغر مهدي پور بعد از چند سال زندگی در بابل، همسرش ام البنين را از دست مي دهد. با فوت همسرش حدود يكسالي را در روستاي قصابكلا سپري مي كند و سپس به روستاي ایمن آباد نقل مکان می کند. ابتدای امر در روستاي پايين کروکلا در حمام تاريخي و قديمي روستا (بنا 1230 ه.ش) مشغول به كار مي شود و در اتاقی کوچک در كنار ديگر حمام قديمي روستا كه تخريب شده است(روبروي منزل علي شورا) زندگی اش را سپري مي كند و در همین سال ها با دختر مرحوم اسماعیل ابراهیمی به نام سركار خانم خاور (عمه شهيد احسان ابراهيمي) ازدواج می کند و با تلاش و کوشش خانه ای کوچک از فردی به نام حاج عمو هاشمی كه فردي خيّر در آنزمان بود، به مبلغ  400 تومان خريداري مي كند که این مبلغ را طی 4 سال به حاج عمو هاشمی پرداخت می کند.

حاج عمو هاشمي كرويي(ره)

بخشي از حمام قديمي و تخريب شده روستاي پايين كروكلا

وی بعدها به دلیل پاره ای از مشکلات آن خانه را می فروشد و سپس در خانه مرحوم ابراهیمی که الآن مادر شهيد احسان ابراهيمي در آن زندگي مي كند به سر مي برد و بعد از چند سال کار و تلاش در عرصه خدمات درماني و بهداشتي مانند شکسته بندی، تزريقات، پانسمان و ختنه، خانه ای را  کنار جاده اصلی محل، که در حال حاضر همسر ايشان در آن به سر مي برند خريداري مي كند. گفته می شود اين خانه جزو اولین خانه های آجری محل بود که با سقف حلب پوش درست شده بود.

زنده ياد علي اصغر مهدی پور از این ازدواج صاحب 6 فرزند مي شود، دو پسر به نام های ابوالقاسم و ابوالحسن که هر دو در حال حاضر در ایمن آباد زندگی می کنند و چهار دختر به نام های صغری، زهرا، بنی و پرستو.

دختر کوچکش پرستو در سنین جوانی به همراه تنها فرزند يكساله اش امیرحسین، در سانحه آتش سوزی به علت انفجار گاز در منزلش، به رحمت خدا مي رود و پیکرشان در آرامگاه روستاي ایمن آباد به خاك سپرده مي شود.

زنده ياد علي اصغر مهدي پور طی چند سال چنان در امر خدمات درماني و پزشكي ماهر شدند که نه تنها در روستاي ایمن آباد و كروكلا، بلکه در بخش لاله آباد و منطقه نيز همیشه صحبت از وی بود و از محله های اطراف برای درمان بیماران و ختنه پسربچه ها، به مریضخانه کوچک چوبي كه همانند دكه هاي چوبي بود و کنار منزلش ساخته بود، می آمدند.

دكه چوبي و ارائه خدمات درماني به مردم، كنار جاده اصلي (اولين خانه بهداشت روستا)

زنده ياد علي اصغر مهدي پور براي درمان بيماران شب و روز نمي شناخت و تعهد عجيبي را در اين راستا در خود احساس مي كرد. بدان سان كه حتي نيمه هاي شب در آن برف و سرماي زمستان، كه مردم روستاهاي بخش لاله آباد به سراغش مي آمدند، سوار بر اسب به منزلشان مي رفت و به درمان بيماران مي پرداخت. شايد اين پروسه درمان دو سه روزي هم طول مي كشيد و ايشان تا از روند درمان و بهبود بيمارش مطمئن نمي شد بيمار را ترك نمي كرد و به منزل باز نمي گشت. گاهي اوقات شايد دو تا سه روز به خانه نمي آمد.

لازم به يادآوري مي باشد، در آن زمان پول نقد زیاد رایج نبود. مردم در قبال درمان بيماري خود و اعضاي خانواده به او مرغ، تخم مرغ، برنج و ساير كالاهاي غير نقدي می دادند که به گفته همسر ایشان از انسان های نیازمندي كه حتي از اين كالاها هم بي بهره بودند يا كم بهره، دستمزدي دریافت نمی کردند و حتی از آنچه همراه داشت بخشش مي نمود و در اختیارشان مي گذاشت.

زنده ياد علي اصغر مهدي پور درحال مرتب و آماده نمودن ابزار ختنه، در منزلش

ایشان در امر داروسازی نیز استعداد بالایی داشتند و بعضی از اقلام داروها دست ساز بودند و خودش سازنده داروها بود آنهم از گياهان دارويي منطقه. از داروهایی که زبانزد همه بود و هنوز كه هنوزه در منزلش موجود است و بعضی از افراد آنرا از همسرش، سركار خانم خاور ( كه او نيز همچنان آنرا درست مي كند) درخواست می کنند، مي توان به زرد زخم دوا و قرمز دوا اشاره کرد.

به گفته همسر زنده ياد علي اصغر مهدي پور، در بعضی اوقات که بیماران حالت وخیمی داشتند با ابزار اوليه خود كار جراحي را نيز انجام می داد. به عنوان نمونه در سفری پای آقای هانی طوقانی دچار سوختگی شدیدی می شود و پزشكان شهر بابل از درمان آن نا امید شدند. مادر آقای طوقانی (مرحومه شیرین ننه) با مراجعه به زنده ياد علي اصغر مهدي پور گفتند: " من سلامتي فرزندم را از شما مي خواهم "

زنده ياد علي اصغر مهدي پور نيز تلاشش را با استفاده از داروهاي دست سازش براي درمان فرزندش انجام داد و پس از مدتي پای سوخته ي عمو هانی روستاي مان مداوا  شد.

جداي از ختنه ها كه جزو جراحي به شمار مي رود، نمونه اي را مي توان از پسر حاج چلنگر که در قاضی محله زندگی می کرد نام برد كه پاهایش در تماس با ذغال های کرسی دچار سوختگی شدید می شود و بعد از چند روز درمان، اوضاع وخیم ترشد. زنده ياد مهدی پور تشخیص مي دهد که قوزک پای ایشان باید از پایش جدا شود و این جراحی را انجام داد و این شخص مداوا شد و در حال حاضر در بومهن زندگی می کند.

عروسي فرزندش ابوالحسن(از سمت چپ: محمد علي اكبرنيا - زنده ياد مهدي پور)

زنده ياد علی اصغرمهدی پورلاله آبادی در سال 1365 و در سن 72 سالگی در حیاط منزل خود دچار سکته قلبي شد و بعد از مراقبت سه روزه زیر نظر دکتر بهارنوری در بیمارستان یحیی نژاد بابل، چشم از جهان فرو مي بندد.

پيكر پاك ايشان با برگزاري مراسمی باشکوه که حتي مردم روستاهاي مجاور و منطقه را به پاس خدماتش به آنان، به سوي خود مي كشاند در روستا تشييع مي شود و در ضلع جنوب شرقي آرامگاه روستاي ایمن آباد، به خاک سپرده مي شود.

 مزار زنده ياد مهدي پور  در  ايمن آباد

ويژگي هاي ايشان از زبان مردم:

پيران روستا و كساني كه خاطراتي از او به ياد دارند از ايشان به عنوان مردي متواضع، بسيار شوخ طبع، خوش اخلاق، شيك پوش، متشخّص و متمدّن و بسيار روشنفكر، ياد مي كنند.

خنده از لبانش جدا نمي شد.

با كودكاني كه مي بايست مداوايشان مي كرد به نرمي و با شوخ طبعي خاصي سخن مي گفت و سعي مي كرد با آرامش تمام به درمان آنان بپردازد.

او اعتقاد داشت توانايي انجام كارهاي مختلف را دارد و هيچ چيز نشد ندارد.

تعهد عجيبي به كارش داشت و چه بسا دستمزد كارش را با توجه به ابزار و وسايلي كه برايش هزينه نيز پرداخت مي كرد مثل مواد اوليه، حق الزحمه اي دريافت نمي نمود.

هر وقت حس ارتباط با خدا به او دست مي داد به نماز مي ايستاد.

گاهي وقت ها به مسجد مي آمد و حتي در ماه محرم در تكيه روستا، شام نيز مي داد.

در مجموع اهالي روستا و مردم منطقه دوستش مي داشتند و احترام خاصي برايش قايل بودند.

زنده ياد مهدي پور و دخترش بني

بهرحال خدمات زنده ياد علي اصغر مهدي پور(ره) كه امروز صد سالگي تولدش را پشت سر مي گذاريم، بر كسي پوشيده نيست. از آن روزهای اول ورودش به روستاي ایمن آباد و كروكلا كه مسئولیت اداره حمام محل را بر عهده داشتند و مردان و زناني كه از روستاهای اطراف به روستاي مان مي آمدند براي استفاده از حمام گرفته كه ايشان با کمک اسب خود از جنگل هاي روستاي وسطي كلاي آمل، هیزم می آورد تا حمام همیشه گرم باشد و مردم به نظافت و بهداشت تن بپردازند، تا خدمات ايشان در عرصه بهداشت و درمان انواع بيماري هاي مردم منطقه.

مردم آنزمان در بخش لاله آباد و حتی شهرهای اطراف، از زنده ياد علي اصغر مهدي پور به عنوان پزشکی ماهر ياد مي كردند. چرا كه نبود پزشك در آن زمان و درمان بيماري هاي مختلف و خدمات بهداشتي و درماني از جمله تزریقات، پانسمان، ختنه، شکسته بندی  و ....  تنها ايشان بودند كه در منطقه پاسخگوي مردم بودند.

لذا به نظر مي رسد شايسته است ايشان را نه به عنوان پزشك، بلكه حداقل به عنوان پدر بهداشت و درمان روستاي ايمن آباد و كروكلا ناميد كه عملكرد و خدمات فراوانش كه درون مايه اي از تعهّد، انصاف و اخلاق داشت، شايسته ي اين بزرگ مرد است.

در تاريخ روستا از افراد پير و با تجربه روستا كسي به ياد ندارد كه در اين عرصه غير از ايشان شخص ديگري، خدماتي اينچنين به مردم داده باشد.

روح بزرگِ  پدر بهداشت و درمانِ روستاي ايمن آباد و كروكلا شاد و يادش گرامي باد

اميدواريم همسر، فرزندان و كساني كه از نسل اين بزرگوارند خداوند به همه ي آنان

عمر با عزّت، زندگي با بركت و سلامتي عنايت فرمايد

كه در راستاي سلامتي مردم روستاي مان تلاش ها نمود.

 تهیه و تنظیم: علی اصغر مهدی پور (نوه پسري زنده ياد مهدي پور)

                               ارسال: سيد هادي حسيني ايمني

                       با سپاس از : همسر زنده ياد مهدي پور، حاج حسن لاسمي، حاج ابوالقاسم هاشمي و ...

تاریخ درج این مطلب، 18 فروردین 1393 می باشد.