*اطلاعات موجود در سایت بیشتر بصورت میدانی جمع آوری شده است و احتمال اشتباه وجود دارد . ما را در رفع اشتباهات و تکمیل اطلاعات، یاری نمایید . منتظر ارسال مقالات، مطالب و دست نوشته های شما اهالی روستا، درباره موضوعات مختلف هستیم*

پرچم ایران از آغاز تا امروز

 

پرچم یکی از مهم‌ترین نمادهای ملی هر کشوری محسوب می‌شود و در این میان، بی‌گمان پرچم ایران ردپایی از کهن الگوهای ناخودآگاه جمعی این سرزمین است. این نماد ملی که از هزاره‌های گذشته، دگرگونی‌های بسیاری را به خود دیده، نشان از خاطره‌های دور و جهان‌بینی‌های گوناگون مردم این سرزمین دارد.

 

رنگ‌بندی پرچم ایران و معانی این رنگ‌آمیزی (سبز، سفید و سرخ) از نشانه‌های ویژه‌ی‌ آن به‌شمار می‌رود که اگرچه از دوره‌ی ناصرالدین‌شاه قاجار تعیین شده، اما گستره‌ی معنایی سزاواری را گردآورده است.

 

انتخاب رنگ‌های سبز و سفید بی‌ارتباط با سنت‌های شیعی و اسلامی نيست و سرخ نشان‌دهنده‌ي قدرت نظامی بوده است. بعدها نشان پرچم تعبیری منطقی به اين صورت یافت که رنگ سبز به‌عنوان نشان اسلام، رنگ سفید نشان صلح و سرخ نشان رشادت و دلاوری تفسیر شد.

 

 

 

 

پرچم های باستانی با نمادهایی از حیوانات

 

آنچه از نخستین سلسله ایرانی یعنی هخامنشیان برآمده نشانگر این است که پرچم یا درفش در این حکومت وجود داشته و حتی از برخی دیوارنگاره ها مشخص می شود شخصی به عنوان درفشدار مسئول نگهداری از درفش بوده است.

 

در عین حال این موضوع روشن است که در آن زمان به دو نماد گل نیلوفر و عقاب توجه ویژه ای می شده است، با این حال خبری از جزئیات دقیق پرچم این دوره در دست نیست. در دوران پهلوی دوم و در اثنای جشن های 2500 ساله تلاش شد پرچم های آن دوران مورد بازسازی قرار گیرد و از این رو چهار درفش نمادین آن دوران در این مراسم ها به نمایش درآمد.

 

در این دوران درفش های سلسله اشکانیان هم که نمادهایی از میترا، اژدها، خورشید، ماه و خورشید، اسب سفید و خوشه زرین بود، بازسازی شده بود.

 

روشن است تا این زمان اثری از پرچم هایی به سبک و سیاق امروزی در ایران وجود ندارد، اما در دوره انتهایی پیش از ورود اسلام، یعنی در دوره ساسانیان پرچم هایی با نشانه هایی که اغلب از حیوانات است، دیده می شود.

 

در این دوران برای نخستین بار پای شیر به نمادهای پرچم ایران باز می شود و البته در کنار این حیوان، گراز، گرگ، عقاب، قوچ و چند حیوان دیگر هم وجود دارد.

 

 

 

در ابتدا بایسته است به چند نکته اشاره کنیم:

 

1_ عکس هایی که از درفش های ایران آورده شده است لزوماً در کل دوران مشخص شده جاری نبوده اند و شاید متعلق به یک دوره ی خاص از آن دوران باشند.

 

2_ برخی از درفش ها از روی گفته ها و منابع تاریخی بازسازی شده اند و مطمئنا" درفش ها به همین شکلی که در عکس ها تصویر شده اند ، وجود نداشتند(برای مثال درفش اشکانیان).

 

 

دوره اساطیری

درفش کاویانی، نمادی از کاوه آهنگر، فریدون و جمشید

 

 

 

دوره هخامنشيان

 

درفش بجا مانده از كوروش بزرگ

فروهر آراسته شده به سه رنگ سبز، سفید، قرمز (به جا مانده از دوران هخامنشیان)

 

 


دوره اشكانيان

 

 

 

دوره ساسانيان

درفش کاویانی در دوران ساسانی هم مطرح بوده است

 

 


سياه جامگان

رنگ سیاه نماد پیروان ابومسلم خراسانی

 

 

 

سرخ جامگان

رنگ سرخ نماد پیروان بابك خرم دين

 

 

 

غزنويان

 

 

 

 

سلجوقيان  

 

 

 

 

تيموريان

 

 

 

 

دوران صفويه

مهم ترین و اصلی ترین پرچم دوران صفویه

نشان شیر و خورشید برای اولین بار به طور رسمی از این دوره  وارد پرچم ایران شده است.

 

 

 

پرچم  شاه اسماعيل

 

 

 

پرچم  شاه تهماسب

 

 

 

 

افشاريان

 

 

 

پرچم هاي نادرشاه افشار

 

 

 

 

 دوران زنديه

 

 

 

قانونی شدن پرچم

در دوران قاجار سرنوشت عَلَم یا پرچم ایران به دو بازه زمانی مختلف تقسیم می شود. از ابتدای این سلسله تا زمان مشروطه، علم ایران در میانه خود نقش شیر و خورشید داشت؛ گاهی با پس زمینه قرمز و کبود و گاه با پس زمینه سفید و حاشیه قرمز و سبز، گاهی به صورت مستطیل و گاهی به شکل مثلث.

 

هرچه هست در کار پرچم هم مثل بسیاری از مسائل مدیریتی و حاکمیتی آن زمان، قانونی وجود نداشته، اما مشروطه همه چیز را حداقل از نظر شکلی به سمت قانونی شدن برد.

 

در اصل 5 قانون اساسی مشروطه مصوب 1285 آمده الوان رسمی بیرق ایران سبز و سفید و سرخ و علامت شیر و خورشید است.

 

به این شکل و به گزارش کتاب تاریخ پرچم ایران، نخستین پرچم رسمی ایران ده سال پس از صدور فرمان مشروطیت در کرمانشاهان دوخته می شود و با هواپیما به اهتزاز در مي آيد و بعد از آن به تهران فرستاده شد. این پرچم هم اکنون در موزه ملی ایران است.

 

این بیرق در دوره بعدی یعنی پهلوی اول حفظ شد با این تفاوت که پرچم ایران به سه شکل درآمده بود:

پرچم ملی که آرم شیر و خورشید نداشت و مردم از آن استفاده می کردند،

پرچم نظامی که در آن حلقه ای به دور شیر و خورشید کشیده شده بود و

پرچم دولتی که همان پرچم مذکور در قانون اساسی مشروطه بود

و این پرچم تا پایان حکومت پهلوی باقی ماند، البته در آن دوران، خاندان سلطنتی و هر یک از اعضای آن شامل شاه، همسر و ولیعهد او هم بیرق مخصوص به خود را داشتند.

 

 

 دوران قاجار

پرچم دوره آقامحمدخان

 

 

 

پرچم دوره محمدشاه 

 

 

 

پرچم ایران در دوران ناصرالدین شاه، مشروطیت و پهلوی

 

 

 

تغییر نمادهای روی پرچم با ورود اسلام

با ورود اسلام به ایران محتوای روی پرچم و بیرق تغییری اساسی کرد و به سمت دینی شدن رفت.

 

در این دوره معمولا روی پرچم عبارت «لااله الا الله» نقش بسته بود و البته پرچم ها یک ویژگی دیگر هم داشت. بیرق های این دوره گاهي به شکل عمودی بود و نه مستطیل یا مثلثی و افقی.

 

از این دوره تا زمان صفویان همه سلسله ها به نوعی پرچم مخصوص به خود را دارند، اما بی توجهی مورخان به این پدیده باعث شد از جزئیات پرچم ها اطلاع چندانی در دست نباشد.

 

در دوره صفویه عَلَم ها یا پرچم های متفاوتی توسط دولت مورد استفاده قرار می گرفت.

 

از جمله این پرچم ها پرچمی مثلثی و نوک تیز بود که نقش شیر و خورشید روی آن نقش بسته بود. شیر و خورشید نمادی است که هم عنصری ایرانی تحت عنوان خورشید را در خود دارد و هم بنا بر برخی تفاسیر از شیری استفاده می کند که نماد حضرت علی(ع) است. در عین حال از پرچمی با علائم شمشیر، ماه و ستاره هم به عنوان بیرق ایران در دوره صفوی یاد شده است. بیرقی با سه رنگ آبی و قرمز و سبز. نادرشاه هم از بیرقی با نماد شیر و خورشید بهره می جست و البته پرچمی خاص متشکل از رنگ های آبی، قرمز، سفید و زرد هم داشت. بعد از او در زمان زندیه پرچم ایران به مثلثی دارای علامت شیر و خورشید تبدیل شد.

 

 

 دوران پهلوي

در برخی از درفش های دوره پهلوی تاج پهلوی دیده می شود 

 

 

 

اما انقلاب اسلامی که باعث تغییرات عمده اي در نظام حکومتی کشور شده بود، پرچم رسمی كشور را نيز تغییر داد.  اوایل انقلاب بحث هایی بر سر تغییر رنگ این پرچم مطرح بود، اما بسیاری از افراد با بیان این دلیل که سه رنگ پرچم، برای بسیاری از افراد در جهان شناخته شده، خواهان باقی ماندن این طرح شدند و در نهایت هم چنین شد و صرفا به جای نماد شیر و خورشید، نماد جمهوری اسلامی يعني  الله  گذاشته شد.

 

طراحان مختلف برای کشیدن طرح جدید پرچم و نماد جمهوری اسلامی دست به کار شدند. هر چند ابتدا، کاری متفاوت با نماد امروزین مورد توجه بود اما مدتی بعد آیت الله هاشمی رفسنجانی یکی از اعضای هیات انقلاب به حمید ندیمی، طراح این آرم و پرچم، خبر داد طرح او مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 

حمید ندیمی اکنون یکی از اساتید دانشکده معماری دانشگاه تهران است. او در مصاحبه کوتاهی که سال ها پیش با یک نشریه انقلابی داشته است از علاقه شدید خود به کار طراحی این پرچم خبر می دهد و از این که می خواسته «نمادی جهانی» برای اسلام درست کند. او در توصیف نمادی که ساخته، حرف های زیادی بر زبان رانده است.

 

نماد در یک آن هم به صورت الله و هم به صورت لااله الاالله خوانده می شود، در آن نمادهای کتاب، عدل و اعتدال (قرینه بودن و حالتی از ترازو داشتن) و نیز توحید، جهاد و ایستادگی (الف مشدد میان آرم که با تشدید آن شبیه شمشیر است) قرار دارد. در عین حال نماد به شکلی کشیده شده که شکل گل لاله را هم داشته باشد. گلی که خود، نمادی از شهیدان است. به این ترتیب به نظر می رسد چنین نمادی توانسته بسیاری از مسائل مورد توجه نظام جمهوری اسلامی را در خود جای دهد.

 

در مورد رنگ ها باید گفت گرچه نوع و ترکیب این رنگ ها با قانون اساسی مشروطه متفاوت نیست، ولی بعد از انقلاب اسلامی، 11 الله اکبر به خط کوفی در نوار سبز بالایی و قرمز پایین پرچم، نقش بسته است. 11 به دليل پيروزي انقلاب اسلامي در ماه يازدهم سال يعني بهمن ماه و  دو  11 تا يعني 22 الله اكبر به معني روز 22 بهمن مي باشد.

 

 

 

 

 جمهوري اسلامي

 

 

 

 پرچم جمهوری اسلامی ایران، تیرماه 1359 به تصویب شورای انقلاب رسید و پس از آن هم بخشنامه ای برای استاندارد سازی آن ابلاغ شد. استاندارد این پرچم از سوی سازمان استاندارد کشور، سال 1391  ابلاغ شد.

 

 

 

 

تهيه و ارسال: سيده زهرا هاشمي كرويي

            منبع: جام جم آنلاين _ سيمرغ

 

 

ارسال نظر

وبسايت روستا مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است و از انتشار نظراتی که حاوی توهین یا بی‌احترامی به اشخاص حقيقي يا حقوقي و موارد مغایر با قوانین كشور باشد معذور است.

کد امنیتی
بارگزاری مجدد

نظرات  

 
0 # مهدیپور در تاریخ: سه شنبه 06 اسفند 1392 ، ساعت 01:12 ب ظ
خیلی جالب بود.
باتشکر ازخانم هاشمی
نقل قول
 
 
0 # 0098111238 در تاریخ: سه شنبه 06 اسفند 1392 ، ساعت 01:12 ب ظ
انشاالله همیشه پرچم جمهوری اسلامی ایران پایدار, سرافراز و پرافتخار ماندگار و پابرجا می ماند...
ممنون ازخانم سیده زهرا هاشمی,,,
نقل قول
 
 
0 # منوچهرعلی طالب بابلی در تاریخ: پنج شنبه 08 اسفند 1392 ، ساعت 10:12 ب ظ
سلام عليکم ، با تشکر و قدر دانی از سرکارخانم هاشمی،اميد واريم بازهم شاهد تکرار چنين خبرهای بکر باشيم.
سؤال : جمله « استاندارد اين پرچم از سوی سازمان استاندارد کشور سال 1391 ابلاغ شد. »، تاريخش سال 1391 است؟
با تشکر
نقل قول
 
 
0 # سيده زهرا هاشمي در تاریخ: جمعه 09 اسفند 1392 ، ساعت 01:12 ب ظ
در پاسخ به سئوال آقاي منوچهر علي طالب بابلي

تشكر مي كنم از توجه شما.
بعضي از شركتها پرچم هايي را چاپ مي كردند كه ناقص بود. نه رنگهاي اصلي پرچم رعايت مي شد و نه الله اكبر در حاشيه پرچم درج مي شد و.... به همين دليل سازمان ملی استاندارد طي جلسه اي ویژگی‌های پرچم جمهوری اسلامی ایران را در اسفند ماه 1391 تصويب نمود و به شرح زیر ويژگي هاي آنرا اعلام نمود:

1- نسبت طول به عرض پرچم باید 7 به 4 باشد.
2- شعار "الله اکبر" به نشانه بیست و دوم بهمن (یازدهمین ماه سال) 11 بار در رنگ سبز و 11 بار در رنگ سرخ یعنی 22 بار به صورت حاشیه در مرز رنگ سرخ و سبز با رنگ سفید تکرار می‌شود.
3- رنگ کلمات "الله اکبر" سفید بوده و هیچ مرزی با رنگ سفید پرچم ندارد و بین نوشته‌ها در نوار بالا با رنگ سبز و در نوار پایین با رنگ سرخ پرچم پر می‌شود.
4- علامت مخصوص جمهوری اسلامی ایران در قالب کلمه "الله" است که به رنگ سرخ بوده و در قسمت میانی رنگ سفید پرچم چاپ می‌شود. خطوط هادی هلالی‌های طرح در یک دایره محاط باشد.

در این ابلاغیه رییس سازمان ملی استاندارد ایران توجه به حفظ و حراست در نظارت بر بارزترین نماد هویتی و وحدت بخش کشور را مورد تاکید قرار داده است.

خبرگزاري ايسنا/9 اسفندماه 1391
نقل قول
 
درباره روستا
شهدا
حماسه سازان
مردم شناسی
کشاورزی
مشاغل و صنایع
آموزش
ورزش
زنان
خیرین
روستائيان نمونه
بنياد علمي فريد
آئينهاي مذهبي
نهادهای اجرایی
بهداشت
مقالات و مطالب مختلف
دیگر موضوعات

 

 

روستــا20