كيميا، قاري و حافظ قرآن، مبتكر، شاعر، بافنده و ...

كيميا، دختري از روستايمان، از نوادگان پدر بهداشت و درمان روستاي ايمن آباد و كروكلا يعني زنده ياد علي اصغر مهدي پور لاله آبادي.

كيميا عابدي متولد سال 1380 از روستاي مصير محله بخش لاله آباد مي باشد.

مادرش سركارخانم مهدي پور، فرزند ابوالقاسم و نوه زنده ياد علي اصغر مهدي پور  مي باشد، يعني از نسل پدر بزرگواري كه ساليان سال براي درمان انواع بيماري هاي مردان وُ زنان و كودكان روستايمان و اهالي بخش لاله آباد، زحمت هاي فراوان كشيده است.

تحصيلي:

خانم كيميا عابدي كه سال هفتم دوره دوم متوسطه را پشت سر مي گذارد با معدل علمي 19/70  از باهوش ترين دانش آموزان ديارمان است.

ديني و مذهبي:

ايشان حافظ جزء سي ام قرآن كريم مي باشد و در حال حاضر مشغول حفظ نمودن جزء اول قرآن است. كيميا علاقه فرواني به امام زمان(عج) دارد و تلاشش بر اين است كه از منتظران واقعي اش باشد. تمامي اشعارش هرچند تازه، كارش را آغاز نموده است بيشتر درباره  حضرت ولي عصر  مي باشد.

كيميا عابدي اين دانش آموز  12 ساله روستايمان در زمينه قرائت قرآن از صوت و لحني دلنشين برخوردار است و در مدرسه ي روستا نيز صدايش را به عنوان موذن سر مي دهد و مكبّر نيز مي باشد.

دعاي عهد، دعاي توسل و زيارت عاشورا نيز از محفوظات كيمياست.

ادبيات فارسي:

كيميا عابدي شعر نيز مي گويد، هرچند تازه كار بوده و اشعارش از استحكام كافي و بايسته اي برخوردار نيست اما هم به زبان فارسي و هم به گويش و لهجه محلي مازندراني به سرايش شعر پرداخته است.

بيشتر سروده هايش، شعر انتظار است. و شعر شهيد نيز سروده اي ديگر از ايشان است كه جاي كار بيشتري دارد.

ابتكارات و نوآوري:

در زمينه ابداعات و نوآوري ها نيز تلاش كيميا عابدي  قابل ستايش است. اختراع خودروي آب رو، يعني خودرويي كه علاوه بر خشكي در آب نيز قادر به حركت است از طرح ها و ساخته ي انديشه و دستان اوست.

در كلاس كارگاه خلاقيت علمي و عملي مدارس روستايي كه در 20 آذرماه 1392 با حضور مهندس عراقي از مخترعان به نام كشور در مدرسه اش، صورت مي پذيرد طرح و ايده ي كيميا  در تكميل نمودن طرح اوليه و پيشنهادي مهندس عراقي، در جمع ديگر دانش آموزان، برگزيده مي شود.

ورزشي:

خانم كيميا عابدي به ورزش دو ميداني علاقه دارد. ايشان با شركت در مسابقات دو ميداني دانش آموزان مدارس بابل در سال 1389 به كسب رتبه چهارمي نائل مي شود.

صنايع دستي:

كيميا، همانند مادرش الهه مهدي پور ، در زمينه صنايع دستي نيز هنرها دارد. گلدوزي و ساخت عروسك هاي پارچه اي از كارهايي است كه در اوقات فراغت به آن مي پردازد. البته بافتن شالگردن و كلاه با استفاده از كاموا و ميل بافندگي از ديگر صنايع دستي مورد علاقه اوست.

كيميا همانند ساير كودكان و نوجوانان روستا شرايط ايده آل و مناسبي را در كانون خانواده پشت سر نگذاشته است. كيميا دختر طلاق است اما با اين همه ويژگي مثبت  به نظر مي رسد، ديگرفرزندان روستا، با دارا بودن شرايط روحي و شرايط مادي بهتر، از كيميا دور مانده اند.

مادر كيميا  اما پُرتلاش است و پُركار.

از كار در شاليزارهاي روستا در فصل كاشت، داشت و برداشت برنج گرفته تا كار در كارگاه هاي كوچكِ  تهيه و دوخت كيسه هاي برنج، از بــام تا شــام.

عاشق فرزندش است و همه چيز را براي آينده بهتر فرزندش مي خواهد. نگراني و تلاشش براي تهيه وسايل و ابزار اوليه به عنوان جهيزيه ي تنها فرزندش، ستودني مي باشد.

و اما كيميا نيز به پاس قدرداني از مادرش احترام خاصي برايش قائل است. بسيار دوستش مي دارد و سعي مي كند آنگونه عمل كند كه اشكي و يا غمي بر چهره ي مادر ننشاند.

او به اين مي انديشد تا كتابي به رشته تاليف درآورد و رنج و درد مادرش را در زندگي پرفراز و نشيب گذشته ي خانواده، به آگاهي مردم برساند. شايد اثري بخشد به زندگي افرادي كه با داشته هاي فراوانشان از روز و روزگار عقب مانده اند و آرامش را از خانواده سلب نموده اند. و يا آناني كه با پيش آمد رخدادي عادي، اميدشان را از دست داده و از تلاش و پشتكار و ادامه راه باز مانده اند. انگار نه انگار خدايي هست.