زندگي و نان و نمك سفره ام از بركت حسين(ع) است.

محرم از راه رسيد و در اين ماه كساني هستند كه هر ساله صدا و نفس گرمشان، گرما بخش محفل گرامي داشت ياد و خاطره سرور آزادگان جهان، حضرت حسين ابن علي (ع) است.

يكي از مداحان روستايمان كه ديروزي هاي روستا، از سال 1346 با صداي گرم و آرامش بخش ايشان، در رثاي سيد الشهدا اشكها ريختند، شناختي بيش از پيش با ايشان دارند و خاطراتي به ياد ماندني.

اما شايد هنوز فرصت نكرده ايم گفتگوي صميمي تري با ايشان داشته باشيم تا از خودش بيشتر بگويد.

سيد شير آقا حسيني ايمني از مداحان بنام و خوش صداي روستا و منطقه مان است كه سن 55 سالگي را پشت سر مي گذارد.

ايشان با تواضع فراوانش فرصتي به ما داد تا در آغازين روزهاي ماه محرم كمي از ايشان بيشتر بدانيم.

سيد شيرآقا حسيني متولد سال 1337 از روستاي ايمن آباد بابل است. پدرش حاج گت آقا(ره) و مادرش حاجيه هاجر كريمي ايمني(ره)مي باشد. تنها پسر و بزرگترين فرزند خانواده است با دو خواهر ديگرش به نام هاي حليمه و انسيه.

 سيد شيرآقا حسيني از سن 9 سالگي به مداحي مي پردازد. ايشان به همراه پسر ارشدش مهدي، در محافل و مراسم مختلف مداحي مي نمايد كه بين مخاطبان و مردم مناطق مختلف، به پدر و پسر مداح ايمن آبادي معروف مي شوند.

سيد شيرآقا حسيني به همراه عزيزاني چون شهيد سيد ابوالقاسم ارشادي در دوران مكتبخانه اي روستا، كه در بالاكروكلا برگزار مي شد، نزد استاد ملا عبداله ناصري فیروزکوهی سپس ملا ناصر سالاري فیروزکوهی و آقای رحمت سياحي به آموزش مسائل ديني و كتب مرسوم ملاخانه در روستاي ايمن آباد و كروكلا به كسب علوم مكتبخانه اي مشغول مي شود.

ايشان ذكر مصيبت ائمه اطهار را نيز از اين اساتيد در همان دوران مي آموزد.

  ملا ناصر سالاري فیروزکوهی

ايشان بعد از افتتاح دبستان سپاه دانش در سال 1342، عصرها به دبستان سپاه دانش امين آباد مي رود و تا كلاس ششم ابتدايي را پشت سر مي گذارد.

از آنجايي كه ايشان از سن 9 سالگي به اذان گفتن، دعا و روضه خواندن در مسجد صاحب الزمان(عج) روستاي ايمن آباد مي پردازد و مداحي در محافل و مراسم مختلف را آغاز مي كند همه و همه عواملي شد تا از ادامه تحصيل باز ماند.

اولين بار در سال 1346 در سن 9 سالگي كه مداحي مي كند هديه اي به ارزش 5 ريال دريافت مي كند.

در آن زمان بلندگو وجود نداشت و آنچنان صدايش را سر مي داد كه صداي رسايش تا دورترها به گوش مخاطبان مي رسيد.

در سال 1349 با ورود اولين دستگاه بلندگو و ميكروفن توسط آقاي كاوياني در خيابان يوسف پوري بابل، به سرعت استفاده از سيستم صوتي بلندگو رواج يافت.

ايشان در سال 1351 و در سن 14 سالگي با زنده ياد خانم رقيه جباري(ره) ازدواج مي كند كه بسيار مهربان، مومن و زحمتكش بوده است كه  در سال 1380 به ديار باقي مي شتابد.

  سيد شيرآقا 6 فرزند دارد، سه پسر به نام هاي مهدي، هادي و حسن، و همچنين سه دختر به نامهاي ربابه، فاطمه و عاطفه. چرخ زندگي اش نيز از قديم تا به حال با مداحي و كشاورزي در زمين شاليزاري پدرش سپري مي شود.

خودروي پيكان مدل 72 دارد و عصاي دست اوست براي  انجام كارهاي روزمره زندگي اش.

با حضور در محافل، مراسم و هيات هاي عزاداري مختلف از روستاي ايمن آباد و كروكلا گرفته تا روستاهاي همجوار و روستاها و شهرهاي ديگر استان، جايگاه معنوي خاصي بين مردم مي يابد.

پسرش مهدي كه همانند او از سن 9 سالگي وارد عرصه مداحي مي شود، روند شكل گيري مداحي و مرثيه خواني نويني را در منطقه شكل مي دهد كه تلفيق صداي پدر و پسر، گرمابخشي خاصي به محافل مي داد و سيد بودن آنان، اين جايگاه را رفيع تر مي كرد.

 آن زمان اصطلاح محلي " گَلي به گَلي "  را افراد بومي به كار مي بُردند و از اين واژه در خصوص اين پدر و پسر فراوان استفاده مي كردند و اين ساختار از سوي مردم، بسيار مورد استقبال قرار مي گيرد و خواندن همزمان پدر و پسر در يك مراسم، جذابيت خاصي براي شان ايجاد مي نمود.

سيد شيرآقا حسيني همواره بيش از بيست دقيقه مداحي را جايز نمي داند. اما در مراسم دسته روي در ايام محرم و تاسوعا و عاشوراي حسيني از دوران قديم تا عصر حاضر را، زماني حدود دو ساعت تخمين مي زند.

 مي گويد: در آن زمان  به دليل نبودن چراغ و يا پاره شدن توري چراغ، بر اثر باد و باران، چاره اي جز حفظ كردن اشعار مرثيه نداشتم.

 عزاداري ايام محرم در زمستان ها، بسيار سخت تر بود و عزاداران بايستي با پاي پياده مسير سه روستا را طي كنند. آنهم در زير بارش برف سنگين آنزمان، كه ارتفاعش گاهي به يك متر مي رسيد.

 دسته روي ها در دوران قديم تا قبل از سال 1361 در حياط مسجد جامع صورت مي گرفت و دسته روي ها به سوي روستاي پايين و بالا كروكلا صورت مي پذيرفت و از سال 1361 به شكل امروزي درآمد و انجام مي گيرد.

 قمه زدن و كعب زني را نيز از مراسم عزاداري در دهه 1280 هجري شمسي نام مي برد كه پدرش از قول پدربزرگش صحبت از اين رسم ديرينه در روستا مي كرد.

 سيد شيرآقا حسيني ايمني در سال گذشته در مراسم پيرغلامان استان مازندران به عنوان يكي از پيرغلامان سال 1390 دعوت، انتخاب و معرفي مي شود.

 بغض گلويش را مي گيرد و اشك در چشمانش حلقه مي زند ... ادامه مي دهد ... اميدوارم عاشق باشم.

 سئوالي از او پرسيده مي شود:

نتيجه اين همه سال مداحي و مرثيه خواني و بازخورد آن در زندگي شما چه بوده است؟

 همچنان كه دو زانو نشسته است به فرش سرخ رنگ قالي مسجد مي نگرد و پاسخ مي دهد:

 قابل توصيف نيست.

زندگي من فداي امام حسين است. چرا كه پس از خداوند به بركت امام حسين (ع) است كه زندگي ام به پيش مي رود و سروسامان گرفتن فرزندانم نيز، به وسيله لطف و كرم حضرت حسين ابن علي (ع) است. سه دختر شوهر دادم و سه پسرم ازدواج نمودند، همه به لطف ذكر حضرت حسين(ع) و ائمه اطهار(ع) است.

زندگي و نان و نمك سفره ام از بركت حسين ابن علي (ع) و خاندان علي است.

 بود وُ نبود و زندگي من، حسين(ع) است.

عشق و جان من فداي حسين(ع) باد.

 اي كه ناز تو خريدن دارد         بار عشق تو كشيدن دارد

 گل ز گلزار تو چيدن دارد         حرم پاك تو ديدن دارد.

 بسيار شاكر خدا هستم كه هزينه زيارت حضرت حسين(ع) در كربلاي معلي به لطف او و حمايت عاشقان حسين(ع) برايم به ارمغان مي آيد.

 من هميشه مي گويم يا حسين، زنده باشم و براي ترويج جايگاه رفيعت مداحي كنم.

 بهترين يافته و هديه ام احترام مردم به من است كه بسيار برايم ارزش دارد، 

و اين ارزش را از در خانه اهل بيت به دست آوردم.

حرف پاياني :

هر كه در اين دهر مقرب تر است              جام بلا بيشترش مي دهند.

اميدوارم روزي نشود كه با همه مسائل و مشكلاتم، دست از دامن اهل بيت بكشم.

 بسيار خوشحالم كه در هيات هاي مختلف با ديدگاه هاي مختلف كه دعوت مي شوم مرا به ستايش خدا، و مدح و ثناي پيامبر خاتم و خاندان پاكش(ع) بويژه سرور آزادگان جهان مي شناسند. شكر خدا كه در اين مسير قدم بر مي دارم.

 يادم نمي رود بارها پيش آمد كه افرادي با مداحي بنده حقير، روند زندگي شان تغيير يافت و به سوي خدا و پيامبر و خاندان پاكش روي آوردند.

 كساني كه حاجت روا شدند و مرا وسيله ي اين مهم دانستند و اين ارزشي برايم دارد كه نمي توان برايش ميزان و بهايي در نظر گرفت.

وقتي فكر مي كنم مي بينم من حقير سراپا تقصير چه جايگاهي نزد خدا دارم كه وسيله و پُلي مي شوم براي ارتباط مردم با خدايشان و  رسيدن به كمال!!

 به خودم مي گويم بايد قدر خودم را بيشتر بدانم و از مسير درست و مستقيم زندگي خارج نشوم. اين اعتبار و ارزشي است كه خداوند به هر كس نمي دهد.

 از تمامي اهالي روستايم به پاس احترامشان قدرداني مي كنم. همه آناني كه به من آموختند، چه بزرگتر از من و چه كوچكتر از من. و اگر آزاري به كسي رساندم عذر مرا پذيرا باشند.

لازم به ياد آوري است ايشان علاوه بر مداحي، مولودي خواني هم مي كند و نيز اميري (نوعي آواز در موسيقي مازندران) هم مي خواند كه بسيار دلنشين است.

اميدواريم خداوند به كربلايي سيد شيرآقا حسيني ايمني طول عمر باعزت همراه با سلامتي عنايت فرمايد، كه ساليان سال، در راستاي پيشبرد مراسم آئيني - مذهبي روستا

تلاش فراواني نموده اند.

تهيه و تنظيم: عسكري اميني ايمن آبادي

اين مطلب، 17 آبان ماه در وبسايت روستا درج گرديد.